Ο άνθρωπος σε διάφορες φάσεις της ζωής του μπορεί να εκδηλώσει κάποιες συμπεριφορές που είτε ο ίδιος είτε οι άλλοι μπορεί να θεωρούν «παράλογες» και «μη φυσιολογικές». Μπορεί να είναι πολύ βαθιά θλίψη, εκρήξεις θυμού ή η έντονη ζωηράδα ενός παιδιού. Σύμφωνα με τη συστημική προσέγγιση καμία συμπεριφορά, καμία κατάσταση, καμία σχέση δε μοιάζει τόσο αφύσικη αν τη δει κανείς μέσα στο πλαίσιο που συμβαίνει. Πότε συνέβη; Πώς; Μαζί με ποιους/ες; Τι επίδραση είχε και σε ποιον/α;

Σύμφωνα με τον συστημικό τρόπο σκέψης, το σώμα και η διάθεση του ανθρώπου μπορεί μέσα από την εκδήλωση διάφορων συμπτωμάτων να δίνει ένα μήνυμα στον ίδιο τον άνθρωπο ώστε να αλλάξει κάτι στη ζωή του. Ακόμη, μπορεί να στέλνει ένα μήνυμα στα σημαντικά για τον κάθε άνθρωπο πρόσωπα της ζωής του που μπορεί να βρίσκονται στην εργασία, στο σχολείο και κυρίως στην οικογένεια. Γι’ αυτό τον λόγο, η συστημική προσέγγιση βασίζεται στην οικογενειακή ψυχοθεραπεία. Στην οικογενειακή ψυχοθεραπεία συμμετέχει όχι μόνο ένα άτομο αλλά μαζί μέλη της ίδιας οικογένειας. Έτσι, οι σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας ξετυλίγονται εκείνη ακριβώς τη στιγμή που πραγματοποιείται η συνεδρία και δίνεται χώρος ώστε να ακούσει ο ένας τον άλλο. Και στην ατομική και στην οικογενειακή συστημική ψυχοθεραπεία η θεραπεύτρια βρίσκεται εκεί για να δώσουν μαζί με τον άνθρωπο ένα νόημα σε αυτά τα μηνύματα, στις συμπεριφορές, στα συναισθήματα, στις σχέσεις. Βρίσκεται εκεί ως συνοδοιπόρος στον πόνο για να συνομιλήσει με τον άνθρωπο πάνω σε ό,τι τον απασχολεί. Τέλος, βρίσκεται εκεί για να ανακαλύψουν μαζί όνειρα, στόχους και τρόπους να σταθεί κανείς απέναντι στις δυσκολίες.